Od lewej logotypy Szkoły Podstawowej nr 5 w Malborku oraz Przedszkola nr 1 w Malborku, źródło zdjęcia: Freepik

Ja nie widzę Ciebie, Ty zobacz mnie…

Pod tym hasłem w dniu 15 października 2018 roku odbyło się w naszej szkole spotkanie dla  uczniów klas IV – VII w ramach kampanii społecznej z okazji Międzynarodowego Dnia Białej Laski czyli święta osób niewidomych i słabo widzących. Do udziału w akcji zaprosiła nas Dyrekcja Kujawsko – Pomorskiego Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego nr 1 dla Dzieci i Młodzieży Słabo widzącej i Niewidomej im. Ludwika Braille’a w Bydgoszczy  oraz Stowarzyszenie Visus Supremus. Celem akcji jest kształtowanie postaw społecznych opartych na otwartości, tolerancji i empatii wobec osób niepełnosprawnych wzrokowo, zwiększenie integracji osób niewidomych ze środowiskiem społecznym i poprawienie ich funkcjonowania w tym środowisku, przygotowanie społeczeństwa do udzielania właściwej pomocy osobom z dysfunkcją wzroku, zauważenie ich problemów. Na spotkanie zostały zaproszone osoby, które na co dzień funkcjonują jako osoby niewidome i słabo widzące. Uczniowie zgromadzeni na spotkaniu w ciszy i skupieniu wysłuchali gości, którzy opowiadali o swoim codziennym życiu, pasjach, zainteresowaniach i przede wszystkim o tym, że bycie osobą z dysfunkcją wzroku nie jest przeszkodą w realizacji ich planów i marzeń, oraz pozwala na normalne funkcjonowanie w środowisku. Na początku spotkania dyrektor przywitała wszystkie obecne osoby i zaproszonych gości. Następnie Martyna, uczennica klasy IV a, odczytała list od Adama, i innych uczniów z Ośrodka dla uczniów niewidomych w Bydgoszczy, którzy zwrócili się w nim z prośbą o przybliżenie sylwetki osób z dysfunkcją wzroku. Po wysłuchaniu listu, jako pierwsza głos zabrała Pani Ewa Redzimska, Prezes Okręgu Pomorskiego Polskiego Związku Niewidomych w Gdańsku przedstawiła historię ,, Białej Laski”, a także o wspomniała o tym czym się zajmuje i jak radzi sobie na co dzień, pomimo utraty wzroku. Kolejny gość Pan Mariusz przedstawił uczniom w jakich okolicznościach stracił wzrok, oraz to, że pomimo jego utraty  ukończył studia, pracuje i założył rodzinę. Pani Agnieszka także osoba niewidoma, przedstawiła się jako mama dwóch wspaniałych córek, podzieliła się z nami w bardzo emocjonalny, wzruszający sposób troskami i radościami życia codziennego. Kolejni goście to nasi wspaniali absolwenci Kasia, Marek oraz Przemek, utalentowani młodzi ludzie, którzy spełniają swoje marzenia. Kasia ze swoim wyjątkowym talentem muzycznym bierze udział w  Festiwalach Wokalnych, gdzie odnosi sukcesy, natomiast Marek jest studentem Uniwersytetu Gdańskiego. Przemek także realizuje swoje cele i pasje. W codziennym życiu mogą liczyć na swoich bliskich, przyjaciół i znajomych. Wszyscy jesteśmy niezmiernie wdzięczni, że mogliśmy wysłuchać różnych interesujących  historii. Cieszymy się że zaproszeni goście zechcieli podzielić się z nami swoimi przeżyciami, radościami, sukcesami. Mamy nadzieję, że spotkanie to przybliżyło naszym uczniom wiedzę na temat funkcjonowania osób niewidomych i słabo widzących w otaczającym nas świecie. Na zakończenie podziękowano gościom za udział w spotkaniu, za szczególne i wzruszające momenty w trakcie jego trwania. Spotkanie zakończyło wspólne obejrzenie filmu pt. „N jak Niewidomy”.

 

Dorota Cybulska

 

List od Adama

Bydgoszcz, 15 października 2018 roku

Drogie Koleżanki, drodzy Koledzy!

Na wstępie witam Was serdecznie i gorąco pozdrawiam! Minął rok od mojego poprzedniego listu. Pewnie jesteście ciekawi co wydarzyło się od tego czasu?

Już od pięciu lat piszę do Was o sobie i swoich koleżankach i kolegach. Przez ten czas wielu z Was odpowiedziało na mój apel o zauważenie problemów osób z dysfunkcją wzroku przy okazji Międzynarodowego Dnia Białej Laski. Wasi nauczyciele przysyłali do mojego Ośrodka informacje na temat tego, co działo się w Waszych szkołach. Muszę stwierdzić, że ,,oj działo się, działo!” Trudno to nawet opisać! Zrobiła się z tego kampania społeczna, w której w zeszłym roku uczestniczyły 133 szkoły, przedszkola i placówki z województw: zachodniopomorskiego, warmińsko-mazurskiego, pomorskiego i kujawsko-pomorskiego. Nasza akcja zyskała rozgłos w całej północnej Polsce.
Przez czas, który upłynął od pierwszego listu, zdążyłem dorosnąć, mam już 19 lat. Jestem w przedostatniej klasie technikum masażu. Mnie zainteresował właśnie taki kierunek, choć w bydgoskim Ośrodku można zdobyć też inne zawody, ucząc się w szkole branżowej i średniej. Masażysta to ciekawy zawód dla osób, które mają problemy ze wzrokiem, daje szansę na pracę w przyszłości. Jeszcze trochę i skończę szkołę. Co dalej? Może studia? Może dalej w Bydgoszczy? Jeszcze nie wiem. Mam nadzieję jednak, że nie będę sam, kiedy wrócę do rodzinnej miejscowości i nikt nie będzie się dziwić, gdy zobaczy chłopaka poruszającego się z białą laską. Może, jeśli będę chciał przejść przez jezdnię, ktoś mi życzliwie pomoże, bez lęku przed niepełnosprawnością? Na przejście dla pieszych z sygnalizacją dźwiękową raczej nie mam co liczyć w mojej miejscowości, podobnie jak i wielu innych niewidomych w swoich. Większość z nich mieszka w małych miasteczkach, są tam sami, więc nikt dla nich nie zrobi takich udogodnień. Ciągle w niewielkich środowiskach brakuje oznakowań dla osób z dysfunkcją wzroku. Tak samo instytucje lokalne i ich pracownicy nie są przygotowani do tego jak pomagać osobom niepełnosprawnym.

To, co robicie w Waszych szkołach ,może zmienić naszą sytuację. W naszym ośrodku wszystko jest łatwe. Tu mamy przyjaciół, ciekawe propozycje wspólnego spędzania czasu i dostosowania odpowiednie do naszej niepełnosprawności. Współczesne wynalazki bardzo ułatwiają nam naukę i kontakt ze światem.  Specjalne programy, czytniki ekranu pozwalają na dostęp do prawie wszystkich treści w Internecie, dają możliwość obsługi programów biurowych, kontroli tworzonych tekstów i korzystanie z wielu innych dziedzin wirtualnego życia. Robimy wszystko to, co często wydawałoby się niemożliwe. Po skończeniu szkoły chcielibyśmy nadal być aktywni, samodzielni, przydatni, liczymy jednak również na Waszą pomoc. Powtórzę za każdego człowieka z dysfunkcją wzroku: ,,Proszę ,zobacz mnie, ja Ciebie nie mogę”.

W imieniu wszystkich, którzy są uczniami Kujawsko-Pomorskiego Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 1 w Bydgoszczy, zwracam się z kolejną prośbą o przybliżenie Waszemu środowisku lokalnemu problemów osób niewidomych i zrozumienie ich sytuacji. Zauważenie, że w otoczeniu istnieją ludzie, którzy inaczej postrzegają świat. Ponownie zwracamy się do Was. Poświęćcie nam parę minut 15 października. Porozmawiajcie z kolegami, nauczycielami, rodzicami o możliwościach i potrzebach osób z dysfunkcją wzroku w Międzynarodowym Dniu Białej Laski.

Adam i inni uczniowie Ośrodka dla Dzieci i Młodzieży Słabo Widzącej i Niewidomej w Bydgoszczy