Agnieszka Polak

Sytuacja dziecka dyslektycznego w szkole jest wyjątkowo trudna i niekorzystna. Dzieci dyslektyczne doznają wielu niepowodzeń w szkole. Pierwsze niepowodzenia stają się często przyczyną zniechęcenia dziecka do nauki, powodują występowanie sytuacji nerwicowych oraz trudności wychowawczych. Wczesna interwencja – reedukacja – może złagodzić skutki zaburzeń dyslektycznych.
Postępowanie reedukacyjne obejmuje czynności kompensacyjne, korekcyjne, wyrównawcze i terapeutyczne. Praca reedukatora pomaga dziecku w opanowaniu umiejętności czytania i pisania, wyrównywaniu braków, będących przyczyną niepowodzeń i trudności szkolnych, a także przezwyciężeniu skutków niepowodzeń w nauce, braku równowagi emocjonalnej i słabej motywacji do nauki.
Zajęcia reedukacyjne odbywają się raz w tygodniu i uczęszczają na nie uczniowie ze specyficznymi trudnościami w nauce (dysleksja) z klas IV – VI. Wszyscy uczniowie klas I – III objęci są badaniem: Skala Ryzyka Dysleksji. Celem tego badania jest wyłonienie uczniów ryzyka dysleksji i objęcie ich systemem ćwiczeń korekcyjno – kompensacyjnych, które będą kontynuowane zarówno w szkole jak i w domu. Dzieci te, są pod stałą obserwacją i kontrolą, a w razie potrzeby są kierowane do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej celem przeprowadzenia badania diagnostycznego. Wczesne rozpoznanie ma ścisły związek z szybkim rozpoczęciem procesu reedukacji. Prowadzić to będzie do zminimalizowania objawów wskazujących na występowanie deficytów czy nieharmonijnego rozwoju psychoruchowego i wpłynie pozytywnie na dalszy rozwój dziecka.
Problem dysleksji jest problemem na całe życie.

 

 

Reedukator – informator dla rodziców

Najważniejsze informacje i wskazówki do pracy dla rodziców dziecka z dysleksją
Systematyczna praca w szkole i w domu to podstawowy warunek skutecznego oddziaływania na dziecko. Aby przyniosło ono pożądany efekt, warto zapoznać się z podstawowymi zasadami pracy z dzieckiem z dysleksją.
– Wykonywane zadania powinny zawsze odbywać się w tym samym miejscu(najlepiej przy własnym biurku) i o tym samym czasie, ponieważ wspomaga to gotowość dziecka do uczenia się.
– Pamięć pracuje sprawniej, gdy dziecko jest zrelaksowane. Ważny jest odpoczynek przed przystąpieniem do ćwiczeń.
– Miejsce do pracy powinno być uprzątnięte, bez zbędnych przedmiotów bez zbędnych przedmiotów przykuwających wzrok i rozpraszających uwagę dziecka.
– Należy zadbać o ciszę-wyłączyć telewizor, sprzęt grający, telefon.
– Mózg wymaga „rozgrzewki”, czyli ćwiczeń wstępnych. Najlepsze są ćwiczenia mające formę zabawy.
-W pracy warto wykorzystywać metodę skojarzeń ,która wspomaga zapamiętywanie treści.
– ” Zalecaną formą wspierającą pracę relaks dziecka są zajęcia ruchowe, w tym ćwiczenia kinezjologii edukacyjnej, która: -rozwija koncentrację uwagi i pamięć -uczy kontrolować ruchy i emocje -pobudza i usprawnia pracę obu półkul mózgowych odpowiedzialnych za koordynację funkcji wzrokowych, słuchowych i ruchowych

Praca z dzieckiem z dysleksją wymaga ćwiczenia umiejętności czytania i ortograficznego pisania. Równie ważna jest dbałość o poziom graficzny pisma, czyli o jego czytelność i estetykę. Oba rodzaje ćwiczeń wymagają przestrzegania pewnych zasad. Rodzice podejmujący się kierowania pracą dziecka powinni mieć ich świadomość, by ich zaangażowanie nie przyniosło skutków odwrotnych do pożądanych.

Ćwiczenia w czytaniu
1. Wybierz interesujący tekst.
2. Pamiętaj, że do ćwiczeń najlepsza jest książka, która ma większy druk i kolorowe ilustracje.
3. Sam zacznij czytać dziecku.
4. Dziecko może palcem wskazywać słowa, które przeczytasz na głos.
5. Czytając dziecku, podkreślaj tonem ich znaczenie.
6. Dostosuj szybkość czytania do możliwości śledzenia tekstu przez dziecko.
7. Nie ponaglaj dziecka podczas czytania.
8. Czytaj z dzieckiem na zmianę. Długość fragmentów czytanych przez dziecko powinna stopniowo rosnąc.
9. Sprawdzaj co jakiś czas, czy dziecko rozumie czytany tekst. Jeśli tak nie jest, zawsze możecie wrócić do danego fragmentu.
10. Sięgnij do książek „mówionych”(E-booki). Podczas słuchania dziecko powinno równocześnie śledzić wzrokiem tekst książki.

Ćwiczenia w pisaniu
1. Zezwalaj na pisanie ołówkiem. Ułatwi to poprawianie błędów.
2. Unikaj podkreślania dostrzeżonych błędów. Zaznaczaj tylko ich liczbę na marginesie linii, w której się pojawiły.
3. Poleć dziecku, aby samo znalazło błędy, korzystając ze słownika ortograficznego.
4. Odszukane i błędnie zapisane wyrazy dziecko powinno napisać poprawnie 5-6 razy i użyć je w zdaniach.
5. W młodszych klasach nie stosuj dyktand, czyli pisania ze słuchu. Zastąp je pisaniem z pamięci( uczeń zapoznaje się z tekstem, zapamiętuje zdanie, a następnie zakrywa je i pisze z pamięci).
6. Dziecko powinno zapisywać wypowiedź pisemną w brudnopisie. Po omówieniu z rodzicem, przepisuje pracę do zeszytu. Rodzic jeszcze raz sprawdza jej poprawność.
7. Jeśli dziecko jest leworęczne, należy zadbać, aby miało swobodę ruchów i odpowiednio ułożony zeszyt.

W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek zaburzeń u dziecka, rodzice powinni skontaktować się z logopedą, gdyż nawet nieznaczne trudności, jeśli nie są usunięte w porę, utrzymują się i stają się wadami wymowy.

Uczeń powinien pracować codziennie i systematycznie oraz doprowadzać każde ćwiczenie do końca.