10 lutego 2022 r. Pani Beata Nagrodzka przeprowadziła w klasie 2b zajęcia pod tytułem  „ Uczę się radzić sobie ze złością – wyrażanie negatywnych uczuć w sposób asertywny.”.

Nauczycielka przedstawiła dzieciom nacobezu oraz zapoznała z celami zajęć:

•  udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czy nasze zachowanie ma wpływ na drugiego człowieka?
• zapoznanie dzieci ze  sposobami radzenia sobie ze złością
• rozpoznawanie symptomów- złości
• doskonalenie umiejętność współpracy w grupie
• rozwijanie umiejętności aktywnego słuchania,
• rozwijanie umiejętności redagowania krótkich wypowiedzi.

Nauczycielka zaplanowała dla uczniów następujące zadania:

Wprowadzenie do zajęć – dzieci wysłuchały  piosenki o emocjach pt.: „Emocje i uczucia”, następnie przeanalizowały tekst piosenki. Kolejnym zadaniem dzieci było rozpoznawanie emocji na ilustracjach.

Nauczycielka razem z uczniami przypomniała zasad pracy na lekcji oraz podczas pracy zespołowej.

Film- „ Porozmawiajmy o złości”. Po obejrzeniu filmu dzieci odpowiadały na następujące pytania:  Co to jest złość?, Czy można się złościć?,  Kiedy się najczęściej złościmy?, Czy złoszczenie się jest złe?  O czym informuje nas złość? , Co cię złości?  (praca w grupie). Dzieci udzieliły następujących odpowiedzi:

„ złoszczę się, gdy ktoś mi coś zabierze”,

„ złoszczę się, gdy ktoś mi dokucza”,

„ złoszczę się, gdy coś mi nie wychodzi”,

„ złoszczę się, gdy ktoś się ze mnie śmieje”,

„ złoszczę się, gdy ktoś mi przeszkadza i robi mi na złość”

„ złoszczę się, gdy ktoś do mnie podchodzi i mówi do mnie, a ja tego nie chcę”

„ złoszczę się, gdy ktoś mnie ignoruję”

„ złoszczę się, gdy ktoś dokucza moim kolegom”.

Dzieci podsumowała ten etap zajęć: „ Mamy prawo odczuwać złość, ale nie mamy prawa krzywdzić innych”. Złość daje nam informację i nie jest ani dobra, ani zła. Musimy pamiętać o ty, że złość należy kontrolować- musimy wiedzieć, co nas złości, jak reaguje nasz ciało kiedy się złościmy i jak możemy sobie pomóc.

Burza mózgów–  Jak złość reaguje na nasze ciało? Jak reagujesz, gdy jesteś rozzłoszczony?- próba odpowiedzi na  pytanie – praca w grupach. Dzieci odpowiadały:

„ robię się czerwona na buzi”,

„ zaciskam pięści”,

„ tupię nogami i krzyczę”,

„ zdarza mi się, ze przeklinam”,

„ szybko oddycham i szybko bije mi serce”,

„ zaczynam dużo gestykulować”,

„ mam takie wrażenie, jakby całe moje ciało było napięte”,

„ ściska mi się żołądek’,

’”pocą mi się ręce i zaciskam usta”.

Bajki terapeutycznej B. Ferrero „W krainie smoków” i rozmowa na temat jej treści.

Przerwa śródlekcyjna – nauczycielka zaprosiła dzieci do tańca „ Król lew”.

Wysłuchanie wiersza M. Strzałkowskiej „ Burza” – po wysłuchaniu i przeanalizowaniu wiersza dzieci starały się udzielić odpowiedzi na pytanie : „ Jak radzić sobie ze złością?” Dzieci w grupach wypracowały różne sposoby:

„ głaskanie psa mnie uspokaja”,

„ odprężam się  robiąc bransoletki z koralików”,

„ uspokaja mię , gdy rysuję”,

„ na mnie działa 10 wdechów i wydechów’,

„ ja, żeby pozbyć się złości i rozładować emocje biegam”,

„ ja rozmawiam z mamą”,

„ mój wypracowany sposób, to boksowanie poduszki”,

„ mi pomaga narysowanie i ośmieszenie mojej złości”,

„ mi pomaga ugniatanie „gniotka”,

„ ja odprężam się słuchając muzyki”,

„ mi bardzo pomaga darcie kartki”.

Następnie dzieci wspólnie zastanowiły się na pytaniem „Czy nasze zachowanie ma wpływ na drugiego człowieka?”. W udzieleniu odpowiedzi miał im pomóc film. Uczestnicy spotkania trafnie zauważyli, iż nasza złość ma wpływ na drugiego człowieka, na atmosferę w domu, czy relacje z kolegami.

Podsumowując zajęcia nauczycielka razem z dziećmi zebrała wszystkie informacje z dzisiejszej lekcji, usystematyzowała je. Dzieci kciukami sygnalizowały, co zapamiętały z lekcji. Pani Nagrodzka podziękowała uczniom za udział w zajęciach. Nauczycielka była dumna ze swoich uczniów, ponieważ wykazały się szeroką wiedzą na temat sposobów radzenia sobie ze złością. Na koniec każdy uczestnik zajęć otrzymał Kodeks radzenia sobie ze złością.

Pani Beata Nagrodzka pozytywnie wzmacniała i zachęcała uczniów do podejmowania nowych zadań i pokonywania trudności. Nie podawała gotowych rozwiązań, a jedynie naprowadzała zadając pomocnicze pytania. Każdy kolejny etap zajęć był dokładnie wyjaśniony, a  uczniowie po każdym zadaniu otrzymywali informacje zwrotną. Sposób przeprowadzenia zajęć, różnorodność wykorzystanych metody i pomoce dydaktyczne sprawiły, iż uczniowie usystematyzowali swoje wiadomości, wzbogacili je. Dzieci zgodnie współpracowały w zespole, wspierały się i wspólnie wypracowywały materiały.